Άδικο |
Δάκρυα
κυλούν στο οργισμένο πρόσωπο.
Μάταια όμως.
Οι νεκροί ξανά δεν ξυπνούν.
Και μια μάνα
πώς να τ' αντέξει.
Οι προσευχές της αντηχούν
στο κενό
και γυρίζουν πίσω, σε αυτή
με μια φωνή που ποτέ δεν θα καταλάβει
ότι είναι δική της.
Κι η λέξη "άδικο"
συνέχεια στα χείλη της.
Λες και κάποιος της υποσχέθηκε δικαιοσύνη.
Το βάρος αβάσταχτο,
παγιδευμένη στις τύψεις.
Η καρδιά λυγάει.
Παίρνει τη μοιραία απόφαση.
Το μαχαίρι σηκώνεται
κι η σάρκα ματώνει.
Δικαιότερος κόσμος
στα παγωμένα μάτια της
ανατέλλει.
κυλούν στο οργισμένο πρόσωπο.
Μάταια όμως.
Οι νεκροί ξανά δεν ξυπνούν.
Και μια μάνα
πώς να τ' αντέξει.
Οι προσευχές της αντηχούν
στο κενό
και γυρίζουν πίσω, σε αυτή
με μια φωνή που ποτέ δεν θα καταλάβει
ότι είναι δική της.
Κι η λέξη "άδικο"
συνέχεια στα χείλη της.
Λες και κάποιος της υποσχέθηκε δικαιοσύνη.
Το βάρος αβάσταχτο,
παγιδευμένη στις τύψεις.
Η καρδιά λυγάει.
Παίρνει τη μοιραία απόφαση.
Το μαχαίρι σηκώνεται
κι η σάρκα ματώνει.
Δικαιότερος κόσμος
στα παγωμένα μάτια της
ανατέλλει.
Χάρις Ορφανού, Α΄ Τάξη Πρότυπου ΓΕΛ Ηρακλείου Κρήτης
|